بررسی عوامل تأثیر گذار بر فعالیت فیزیکی دانشجویان پزشکی بر اساس الگوی بین نظریه ای

مقدمه و هدف: امروزه، اهمیت فعالیت فیزیکی به­عنوان رفتار ارتقاءدهنده سلامت به­خوبی نشان­داده­شده­است. این مطالعه با هدف تعیین پیش­بینی­کنندگی سازه­های الگوی بین نظریه­ای در اتخاذ رفتارهای منظم فعالیت فیزیکی دانشجویان پزشکی انجام­شده­است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بوده و کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد در سال 1390به تعداد 307 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل سئوالات دموگرافیک، سئوالات فعالیت فیزیکی هفتگی و سئوالات فواید و منافع انجام فعالیت فیزیکی بوده است. این مقیاس براساس الگوی بین نظریه ای طراحی شده و دارای روایی و پایایی لازم می باشد. داده ها ی جمع آوری شده با نرم افزار spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: میانگین سنی افراد شرکت­کننده 28/22 سال با انحراف­معیار 6/2، و 4/69 درصد آنها زن بودند. میانگین انجام فعالیت فیزیکی هفتگی در کل دانشجویان 17/175 دقیقه با انحراف­معیار 04/172 بوده و این مقدار در پسرها، اندکی از دخترها بیشتر بود. برآورد آنالیز  رگرسیون بدین معناست که هر نمره افزایش در نمره کل فواید انجام فعالیت فیزیکی به­طور تقریبی، 7 نمره به نمره کل انجام فعالیت فیزیکی اضافه­می­کند؛ همچنین هر نمره افزایش در نمره کل موانع انجام فعالیت فیزیکی به­طور تقریبی، 12 نمره از نمره کل انجام  فعالیت فیزیکی می­کاهد. نتیجه­گیری: به­کارگیری سازه­های الگوی بین نظریه­ای به سیاست­گزاران کمک­می­کند که به­منظور افزایش فعالیت فیزیکی در میان دانشجویان باید مداخلاتی بر­اساس این الگوها اعمال­کرد.